Hybridisation of Western and Siamese Fashion in King Rama IV’s Reign: A Transition Towards Modernity

The adoption of Western coats, shirts, stockings, and shoes was both a symbolic and strategic choice. By embracing European elements, Siamese aristocrats projected an image of a modern, civilised kingdom capable of engaging with global powers. At the same time, they preserved their cultural roots through the chong kraben and traditional silk fabrics, ensuring that Westernisation did not entirely replace local identity.

Hybridisation of Western and Siamese Fashion in King Rama IV’s Reign: A Transition Towards Modernity

During the reign of King Rama IV (1851–1868), Siamese noblemen and male members of the royal family embraced a hybrid fashion style that combined Western upper garments with traditional chong kraben (wrapped silk trousers).This sartorial shift was influenced by diplomatic relations with Europe, reflecting Siam’s efforts to modernise while maintaining its distinct cultural identity. Noblemen adopted white soft-collared shirts, often paired with cravats, stocks, or bow ties, replacing the traditional bare chest or silk wrap-around styles.

For formal occasions, noblemen wore waistcoats and Western-style coats, such as double-breasted frock coats, tailcoats, or short front coats adorned with brass buttons. Despite these Western influences, they continued to wear chong kraben instead of European trousers, using luxurious silk fabrics in deep blues, purples, and gold with intricate patterns. A significant departure from tradition was the adoption of white stockings and leather shoes, which contrasted sharply with the barefoot norm of everyday Siamese life. Footwear was a clear marker of status and Western influence, as common people rarely wore shoes outside of royal or elite circles.

Another notable shift was in grooming, as noblemen grew their hair longer instead of keeping it cropped short or shaved, aligning with Western fashion. Influenced by European diplomats and advisers, they styled their hair combed back or side-parted, reinforcing their elite status and connection to the modern world. This change in appearance further distinguished the ruling class from the general population and reflected Siam’s desire to present itself as a progressive nation.

The adoption of Western coats, shirts, stockings, and shoes was both a symbolic and strategic choice. By embracing European elements, Siamese aristocrats projected an image of a modern, civilised kingdom capable of engaging with global powers. At the same time, they preserved their cultural roots through the chong kraben and traditional silk fabrics, ensuring that Westernisation did not entirely replace local identity.

This blend of Western and Siamese fashion during King Rama IV’s reign laid the foundation for further changes under King Chulalongkorn (Rama V). While later generations fully embraced Western suits, the 1850s–1860s marked a transitional period where clothing became a political tool, enabling Siam to balance tradition with modernity while asserting its sovereignty on the world stage.

การผสมผสานแฟชั่นตะวันตกและไทยในรัชสมัยรัชกาลที่ 4: จุดเปลี่ยนสู่ความทันสมัย

ในรัชสมัยของ พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 4) ระหว่างปี พ.ศ. 2394–2411 ขุนนางฝ่ายหน้าและพระบรมวงศานุวงศ์ฝ่ายชายของสยามเริ่มรับเอา รูปแบบการแต่งกายตะวันตกมาผสมผสานกับเครื่องแต่งกายไทยดั้งเดิม โดยเฉพาะการสวม เสื้อตะวันตกคู่กับโจงกระเบน ซึ่งสะท้อนถึงความพยายามของสยามในการปรับตัวให้ทันสมัยและเสริมบทบาททางการทูต ขุนนางชั้นสูงนิยมสวม เสื้อเชิ้ตคออ่อนสีขาว ร่วมกับ เนกไท ผ้าผูกคอ (cravat) หรือหูกระต่าย แทนธรรมเนียมเดิมที่นิยมเปลือยท่อนบนหรือใช้ผ้าคล้องไหล่

ในการแต่งกายอย่างเป็นทางการ ขุนนางฝ่ายหน้ามักสวม เสื้อกั๊กและเสื้อนอกแบบตะวันตก เช่น เสื้อโค้ทกระดุมสองแถว เสื้อหางยาว (tailcoat) หรือเสื้อคลุมท่อนบนแบบสั้น ตกแต่งด้วยกระดุมทองเหลืองหรือทองคำ เสื้อโค้ทยาวนิยมใช้ในงานพิธีและราชสำนัก ขณะที่เสื้อคลุมแบบสั้นมีลักษณะคล้าย frock coat หรือ military-style coat ซึ่งให้ภาพลักษณ์ที่สง่างาม แม้ว่าจะรับเอาเสื้อตะวันตกมาใช้มากขึ้น แต่ขุนนางยังคงสวม โจงกระเบนแทนกางเกงขายาวแบบยุโรป โดยใช้ ผ้าไหมชั้นดี ในเฉดสี น้ำเงินเข้ม และสีม่วง

สิ่งที่แปลกใหม่อย่างยิ่งสำหรับสยามในเวลานั้นคือ การสวมถุงน่องสีขาวและรองเท้าหนัง ซึ่งเป็นวัฒนธรรมการแต่งกายที่ได้รับอิทธิพลจากยุโรป ขณะที่ ประชาชนทั่วไปยังคงเดินเท้าเปล่าในชีวิตประจำวัน การสวมรองเท้าจึงถือเป็น สัญลักษณ์ของชนชั้นสูงและความเป็นสากล ขุนนางในราชสำนักมักเลือกใช้ รองเท้าหนังสีดำหัวกลม หรือรองเท้าหุ้มส้นแบบยุโรป ซึ่งแตกต่างจากรองเท้าที่เคยใช้กันในหมู่ชาวบ้าน

การเปลี่ยนแปลงอีกประการหนึ่งคือ ทรงผม จากเดิมที่นิยมไว้ผมสั้นทรงมหาดไทย ขุนนางและชนชั้นสูงเริ่ม ไว้ผมยาวขึ้น ตามแบบตะวันตก โดยมักเสยไปด้านหลังหรือแสกข้าง คล้ายกับข้าราชการและนักการทูตชาวยุโรปที่เข้ามาติดต่อราชสำนัก การเปลี่ยนแปลงนี้สะท้อนถึง สถานะทางสังคมและความเป็นผู้นำทางวัฒนธรรมของชนชั้นสูง ที่ต้องการนำพาสยามเข้าสู่ความทันสมัย

การรับเอา เสื้อตะวันตก ถุงน่องสีขาว และรองเท้าหนัง มาใช้ ไม่เพียงแต่เป็นการเปลี่ยนแปลงทางแฟชั่น แต่ยังเป็น เครื่องมือทางการเมืองและการทูต การแต่งกายให้สอดคล้องกับมาตรฐานของชาติตะวันตกช่วยให้ขุนนางสยามสามารถแสดงภาพลักษณ์ของประเทศที่ เจริญก้าวหน้าและศิวิไลซ์ ซึ่งมีศักยภาพในการเจรจากับมหาอำนาจโลก อย่างไรก็ตาม พวกเขายังคงรักษา โจงกระเบนและผ้าไหมไทย เอาไว้เพื่อคงอัตลักษณ์ของตนเอง

แฟชั่นแบบผสมผสานระหว่างไทยและตะวันตกในรัชกาลที่ 4 ถือเป็นก้าวสำคัญที่นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงในสมัย พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 5) ที่ต่อมาได้นำ เครื่องแต่งกายตะวันตกแบบเต็มรูปแบบ มาใช้ในราชสำนัก ถึงแม้แฟชั่นยุค พ.ศ. 2394–2411 จะยังไม่เปลี่ยนแปลงไปทั้งหมด แต่ก็ถือเป็น ยุคเปลี่ยนผ่านที่สำคัญ ซึ่งทำให้เครื่องแต่งกายกลายเป็น เครื่องมือทางการเมือง ในการปรับสมดุลระหว่าง การรักษาเอกลักษณ์ของชาติและการปรับตัวให้เข้ากับกระแสโลก

#aifashionlab #AI #aiartist #aiart #aifashion #aifashiondesign #aifashionstyling #aifashiondesigner #fashion #fashionhistory #historyoffashion #fashionstyling #fashionphotography #digitalfashion #digitalfashiondesign #digitalcostumedesign #digitaldesign #digitalaiart