Fashion of the Kaleng Men and Phu Tai Women from Monthon Udon during the Reign of King Rama V (1907)

Fashion of the Kaleng Men and Phu Tai Women from Monthon Udon during the Reign of King Rama V

During the reign of King Chulalongkorn (Rama V), the clothing of indigenous people in Monthon Udon (มณฑลอุดร)reflected their cultural identity and long-standing traditions. Ethnic groups such as the Kaleng (กะเลิง) and Phu Tai (ภูไท)continued to preserve their distinctive traditional dress, which remained an essential part of their heritage.

Rare Photographs and Historical Records

This study of fashion originates from historical photographs taken during the royal inspection of Prince Damrong Rajanubhab (สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ) in B.E. 2449 (1906) across Monthon Udon and nearby territories. These images captured the attire of men and women of that era and were initially colourised through the web page Colorised of Esarn. Though the website is no longer updated, these historical images have inspired the creation of the AI Photo Collection, presenting individuals in a more realistic and dimensional manner.

Attire of Kaleng Men (ชายเผ่ากะเลิง)

Kaleng men in this period typically wore long-sleeved shirts or round-neck shirts made of handwoven cotton, particularly indigo-dyed fabric (ผ้าย้อมคราม), a hallmark of the region. However, for artistic purposes in the AI Photo Collection, I have introduced a variety of colours beyond the traditional navy blue.

For the lower garment, Kaleng men often wore short-hitched loincloths (เตี่ยวแบบหยักรั้งสั้น), a practical style suited for their active lifestyle, including trekking, hunting, and labour-intensive work. Additionally, they commonly wore waist sashes (ผ้าคาดเอว) to add detail to their outfit.

Attire of Phu Tai Women (แม่ญิงภูไท)

Phu Tai women dressed elegantly while preserving their ethnic heritage. The Sin Lai Long (ซิ่นลายล่อง), a signature woven tubular skirt, featured vertical striped patterns. It was commonly dyed in deep navy blue (กรมท่า) or dark indigo (คราม) with contrasting white (ขาว) decorative details.

One of the most distinctive elements of Phu Tai clothing was the Sin Mii Tin To (ซิ่นหมี่ตีนต่อ), which refers to a continuous weave where the hem is integrated with the skirt rather than being attached separately. A well-known variation is the Tin To (ตีนเต๊าะ), a narrow hem measuring 4-5 inches (มือ) in width, favoured by Phu Tai women. These skirts were often woven in Mii Sat (หมี่สาด) patterns and dyed using deep indigo vats, resulting in a colour so dark that locals referred to it as "Pa Dam (ผ้าดำ)" or "Sin Dam (ซิ่นดำ)".

A distinctive feature of Sin Mii (ซิ่นหมี่) among Phu Tai women was the intricate weaving and patterns, such as Mii Pla (หมี่ปลา), Mii Tum (หมี่ตุ้ม), Mii Krachang (หมี่กระจัง), and Mii Kho (หมี่ข้อ). Instead of weaving the entire fabric in a single pattern, these motifs were separated by intermediate designs. The preferred colour palette included green (เขียว), navy blue (น้ำเงิน), red (แดง), and purple (ม่วง), with the base fabric typically woven from natural-coloured cotton resembling sugarcane husk (เปลือกอ้อย). Additionally, some groups of Phu Tai women also produced black-and-white tie-dyed cotton fabric (ผ้ามัดหมี่ฝ้ายขาวสลับดำ).

Phu Tai Women's Blouses (เสื้อแม่ญิงภูไท)

Phu Tai women traditionally wore three-quarter sleeve blouses (เสื้อแขนกระบอกสามส่วน), fastened with plain buttons (กระดุมธรรมดา), silver buttons (กระดุมเงิน), or old Thai coins (เหรียญสตางค์), such as 5-satang (ห้า) and 10-satang (สิบ) coins, which were lined in neat rows. These blouses were typically made from deep indigo-dyed fabric (ผ้าย้อมครามเข้ม).

Around B.E. 2480 (1937), a new feature was introduced—red-edged fabric (ผ้าขลิบแดง) stitched along the collar (คอ), placket (สาบเสื้อ), and sleeve cuffs (ปลายแขน). This addition became an essential element in Phu Tai dance costumes from Sakon Nakhon (ฟ้อนภูไทสกลนคร), a tradition that continues to this day.

Revival of Traditional Fashion through AI Photo Collection

The images in the AI Photo Collection are not merely colourised versions of old photographs but highly detailed, three-dimensional recreations. They offer a fresh perspective on historical figures, different from conventional colourisation techniques. By training AI models on original historical images, I have been able to generate various poses and enhance fabric textures and garment structures to appear more natural and lifelike.

The presentation of Kaleng and Phu Tai fashion through the AI Photo Collection not only provides insight into traditional dress but also revives forgotten historical images. By leveraging AI technology, I hope this collection will allow viewers to immerse themselves in the atmosphere of Monthon Udon during the reign of King Rama V and appreciate the beauty of traditional clothing that reflects the deep cultural roots of these ethnic communities.

แฟชั่นของชายเผ่ากะเลิงและแม่ญิงภูไทจากมณฑลอุดร สมัยรัชกาลที่ ๕

ในช่วงรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ ๕) การแต่งกายของชนพื้นเมืองในมณฑลอุดรสะท้อนถึงอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมและขนบธรรมเนียมที่สืบทอดกันมาอย่างยาวนาน โดยเฉพาะกลุ่มชาติพันธุ์ เช่น เผ่ากะเลิงและชาวภูไท ซึ่งยังคงรักษารูปแบบการแต่งกายดั้งเดิมที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว

ภาพถ่ายหายากและการบันทึกทางประวัติศาสตร์

ต้นแบบของการศึกษาแฟชั่นครั้งนี้เริ่มจากภาพถ่ายต้นฉบับที่บันทึกไว้ระหว่างการตรวจราชการของ สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ เมื่อปี พ.ศ. ๒๔๔๙ (ค.ศ. 1906) ในเขตมณฑลอุดรและมณฑลใกล้เคียง ภาพถ่ายเหล่านี้ ซึ่งเผยให้เห็นการแต่งกายของชายและหญิงในยุคนั้น เดิมได้รับการลงสีผ่านเว็บเพจ Colorised of Esarn แม้ว่าเว็บดังกล่าวจะไม่ได้รับการอัปเดตอีกต่อไป แต่ภาพถ่ายเหล่านั้นเป็นแรงบันดาลใจสำคัญให้กับการสร้างสรรค์ AI Photo Collection ซึ่งนำเสนอภาพบุคคลในรูปแบบที่สมจริงและมีมิติยิ่งขึ้น

การแต่งกายของชายเผ่ากะเลิง

ชายเผ่ากะเลิงในยุคนั้นมักสวมเสื้อแขนยาวหรือเสื้อคอกลมที่ทำจากผ้าฝ้ายทอมือ โดยเฉพาะผ้าย้อมคราม ซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของภูมิภาค อย่างไรก็ตาม ในการสร้าง AI Photo Collection ผมได้ปรับแต่งสีของเสื้อให้มีความหลากหลายขึ้นเพื่อให้เกิดมิติทางศิลปะ โดยนำเสนอเสื้อในสีอื่น ๆ นอกเหนือจากสีกรมท่าแบบดั้งเดิม

สำหรับท่อนล่าง ชายกะเลิงมัก นุ่งเตี่ยวแบบหยักรั้งสั้น ซึ่งเป็นลักษณะเฉพาะของกลุ่มชาติพันธุ์ที่ต้องการความคล่องตัว เหมาะกับวิถีชีวิตที่ต้องเดินป่า ล่าสัตว์ และทำงานหนัก นอกจากนี้ ยังนิยมใช้ผ้าคาดเอว เพื่อช่วยเพิ่มรายละเอียดให้กับเครื่องแต่งกายของตน

การแต่งกายของแม่ญิงภูไท

แม่ญิงภูไทมีการแต่งกายที่สง่างามและยังคงรูปแบบดั้งเดิมของกลุ่มชาติพันธุ์อย่างชัดเจน ซิ่นลายล่อง เป็นเอกลักษณ์ของหญิงภูไท ซึ่งเป็นผ้าซิ่นที่มีลวดลายเส้นตรงแนวตั้ง นิยมใช้สีกรมท่าหรือสีน้ำเงินเข้มที่ได้จากการย้อมคราม ตัดกับลวดลายสีขาวที่ช่วยเพิ่มความโดดเด่นให้กับผืนผ้า

ผ้าซิ่นหมี่ตีนต่อ เป็นวัฒนธรรมเด่นของกลุ่มภูไท ลักษณะพิเศษคือการทอผ้าซิ่นหมี่ตีนต่อเป็นผืนเดียวกับตัวซิ่น เช่น ตีนเต๊าะซึ่งเป็นตีนซิ่นขนาดเล็ก กว้างประมาณ 4-5 นิ้ว (มือ) ที่นิยมในหมู่ชาวภูไท ทอเป็นหมี่สาดและมีหม้อย้อมครามจนได้สีครามเข้มเกือบดำ ซึ่งชาวบ้านเรียกว่า "ผ้าดำ" หรือ "ซิ่นดำ"

ลักษณะเด่นของซิ่นหมี่ชาวภูไท คือการทอและลวดลาย เช่น หมี่ปลา หมี่ตุ้ม หมี่กระจัง หมี่ข้อ ซึ่งมักทำเป็นหมี่คั่น มิได้ทอเป็นหมี่ทั้งผืน สีที่นิยมใช้ ได้แก่ สีเขียว สีน้ำเงิน สีแดง สีม่วง พื้นมักใช้เครือหูกฝ้ายสีเปลือกอ้อย นอกจากนี้ ยังพบผ้ามัดหมี่ฝ้ายขาวสลับดำในกลุ่มภูไทอีกด้วย

เสื้อของหญิงภูไท นิยมทำเป็นเสื้อแขนกระบอกสามส่วนติดกระดุมธรรมดา กระดุมเงิน หรือเหรียญสตางค์ เช่น เหรียญสตางค์ห้าและเหรียญสตางค์สิบ มาติดเรียงเป็นแถว นิยมใช้เป็นผ้าย้อมครามเข้ม ในช่วงราว พ.ศ. 2480 มีการนำ ผ้าขลิบแดง ติดบริเวณชายเสื้อ เช่น คอ สาบเสื้อ และปลายแขน เพื่อใช้ในการ ฟ้อนภูไทสกลนคร และยังใช้กันมาจนถึงปัจจุบัน

การฟื้นคืนภาพลักษณ์ด้วย AI Photo Collection

ภาพถ่ายที่ถูกสร้างขึ้นใน AI Photo Collection นั้นไม่ใช่เพียงแค่ภาพที่ถูกลงสี แต่เป็นภาพที่มีรายละเอียดสมจริงแบบสามมิติ นำเสนอความงดงามของบุคคลในยุคนั้นผ่านมุมมองใหม่ที่แตกต่างจากการใช้เทคนิคลงสีแบบดั้งเดิม AI ได้รับการฝึกจากภาพถ่ายต้นฉบับ ทำให้สามารถสร้างท่าทางที่แตกต่างกันออกไป รวมถึงรายละเอียดของเนื้อผ้าและโครงสร้างเสื้อผ้าที่ดูเป็นธรรมชาติมากขึ้น

การนำเสนอแฟชั่นของชายเผ่ากะเลิงและแม่ญิงภูไทผ่าน AI Photo Collection ไม่เพียงแต่ช่วยให้เราเข้าใจวัฒนธรรมการแต่งกายในอดีต แต่ยังช่วยฟื้นคืนชีวิตให้กับภาพถ่ายเก่า ๆ ที่เคยถูกหลงลืม ด้วยการใช้เทคโนโลยี AI ผมหวังว่าผลงานชุดนี้จะช่วยให้ทุกคนได้สัมผัสกับบรรยากาศของมณฑลอุดรในสมัยรัชกาลที่ ๕ ผ่านมุมมองใหม่ และเห็นถึงความงดงามของการแต่งกายที่สะท้อนถึงรากเหง้าทางวัฒนธรรมของชุมชนพื้นเมืองในยุคนั้น

#aifashionlab #AI #aiartist #aiart #aifashion #aifashiondesign #aifashionstyling #aifashiondesigner #fashion #fashionhistory #historyoffashion #fashionstyling #fashionphotography #digitalfashion #digitalfashiondesign #digitalcostumedesign #digitaldesign #digitalaiart #ThaiFashionHistory #ThaiFashionAI #flux #fluxlora