A Glimpse into the Past: Victorian-Era Western Fashion in 19th-Century Chiang Mai
An intriguing question arises when examining the background details of the image. The wooden picket fence, European-style garden bench, and deciduous trees strongly resemble settings found in England, France, or other European locations, rather than the tropical landscape of northern Thailand. This raises the possibility that the photograph was not taken in Chiang Mai itself but rather in Europe, possibly during a diplomatic or educational visit.
A Glimpse into the Past: Victorian-Era Western Fashion in 19th-Century Chiang Mai
This rare glass plate photograph from 19th-century Chiang Mai captures a striking moment in history—four well-dressed Asian men posing in impeccably tailored Victorian-era formalwear. Their frock coats, morning suits, and cravats, combined with carefully placed flowers on their lapels, suggest a significant occasion, possibly a wedding or a formal church ceremony. However, beyond the immediate intrigue of the event, this image serves as a fascinating window into the evolving landscape of men’s fashion in the late Victorian and early Edwardian eras, particularly in regions influenced by Western trends.
The Boutonnière: A Symbol of Ceremony and Status
One of the most striking details in this photograph is the boutonnières—the small flowers pinned to each man’s lapel. This single accessory provides a powerful clue to the nature of the event, as the boutonnière was not merely decorative but a marker of formality and significance in the 19th century.
The boutonnière, derived from the French word for “buttonhole,” was a hallmark of elegance and social standing among gentlemen during the Victorian and Edwardian eras. It was traditionally worn at weddings, religious ceremonies, and formal gatherings, as well as by men of high status at public events.
What Do These Flowers Tell Us?
A Wedding Ceremony
In traditional Western-style weddings, the groom, groomsmen, and close family members wore boutonnières that often matched the bride’s bouquet.
The presence of flowers on each man’s lapel suggests that this was not merely a formal gathering but an event of deep personal or social significance.
The man on the far right, dressed in a light waistcoat and cravat, stands out. If he is indeed the groom, his boutonnière may have been chosen to match his bride’s floral arrangement.
A Religious or Church Ceremony
In Christian ceremonies, boutonnières were often worn during baptisms, confirmations, and church weddings. Given the European missionary presence in Chiang Mai, it is possible that this photograph was taken during an important church-related event.
The men’s formalwear aligns with European churchgoing fashion, reinforcing the idea that this event held a spiritual or matrimonial significance.
A Diplomatic or High-Society Gathering
In Victorian fashion culture, boutonnières were a symbol of refinement and high social status. Diplomats, aristocrats, and men of influence often wore them to banquets, state functions, or social gatherings.
The carefully chosen formalwear suggests that these men may have been attending a ceremonial reception, perhaps involving foreign dignitaries or missionary officials.
A Commemorative or Memorial Event
Flowers on the lapel were sometimes worn during memorial services or funerals, especially among European communities.
The men’s solemn expressions and formal stance could indicate participation in a commemoration or a significant farewell event.
What Flowers Might They Be Wearing?
In Victorian floriography (the language of flowers), different blooms carried distinct meanings. While the exact flowers in this photograph are unclear, possibilities include:
Carnations – A popular boutonnière choice, often used in weddings and formal events.
White Roses – A symbol of purity and love, frequently worn at weddings and religious ceremonies.
Lily of the Valley – A refined and elegant flower, favoured in royal weddings and high-society gatherings.
Violets – A symbol of sentimentality and devotion, sometimes worn in memorial services.
The boutonnières in this photograph reinforce the ceremonial importance of the event and suggest that these men were participating in a moment of deep personal, religious, or social significance—perhaps a wedding, a church confirmation, or an exclusive gathering among Chiang Mai’s European-influenced elite.
A Study in Attire: What Their Fashion Reveals
Each of the four men in the photograph wears an elegant, well-tailored frock coat or morning coat, indicative of late 19th-century formal dress codes. Their clothing provides additional insights into the nature of the gathering:
The Man on the Far Right:
His light-coloured waistcoat and deep red cravat suggest a position of prominence, possibly that of a groom.
He is the only one visibly wearing a wedding ring, reinforcing the possibility of a wedding.
His boutonnière appears more prominent, a tradition often seen in Victorian weddings.
The Seated Man in Striped Trousers:
He wears morning trousers, commonly paired with a morning coat for weddings and formal daytime events.
While he lacks a visible wedding ring, his choice of trousers aligns with European grooms’ fashion of the time.
The Two Standing Men in Dark Suits:
Their dark frock coats, high-buttoned waistcoats, and neatly tied cravats suggest best men, groomsmen, or close friends of the groom.
The flowers pinned to their lapels indicate they are part of the ceremony, strengthening the wedding theory.
Was This Photograph Taken in Chiang Mai or Europe?
An intriguing question arises when examining the background details of the image. The wooden picket fence, European-style garden bench, and deciduous trees strongly resemble settings found in England, France, or other European locations, rather than the tropical landscape of northern Thailand. This raises the possibility that the photograph was not taken in Chiang Mai itself but rather in Europe, possibly during a diplomatic or educational visit.
Another possibility is that this glass plate negative is a duplicate of an earlier photograph, a practice that was common in the late 19th century. Photographers often reproduced negatives to create multiple prints, sometimes modifying aspects such as contrast and cropping. If this were the case, the original photograph may have been taken elsewhere—perhaps in Europe or a missionary enclave—before being brought back to Chiang Mai and preserved in the Chua Yong Seng collection.
The Origins of the Photograph: A Glass Plate Negative from 19th-Century Chiang Mai
The original black-and-white version of this AI-enhanced image comes from a rare collection titled
"เชียงใหม่ในฟิล์มกระจก" (Chiang Mai in Glass Plate Negatives), curated from the photographic archives of หลวงอนุสารสุนทร (Luang Anusarn Sunthorn), the founder of ชัวย่งเสง (Chua Yong Seng), Chiang Mai’s first photography studio. This collection, which can be explored in greater detail in The Cloud’s article, offers an invaluable glimpse into 19th-century Chiang Mai society through the lens of early photographic technology.
A Moment in Time: The Intersection of Cultures Through Fashion
Whether this photograph captures a wedding, a religious ceremony, or a high-society gathering, it offers a rare and invaluable glimpse into the way Western fashion was adopted and adapted in 19th-century Chiang Mai. The men’s attire not only aligns with Victorian and Edwardian trends but also reflects a broader cultural exchange that took place as Siam navigated its relationships with European powers.
As the world moved into the 20th century, the long, formal frock coat eventually disappeared, replaced by the more relaxed three-piece lounge suit, which became the forefather of the modern business suit. Yet, for a fleeting moment in time, these men stood at the crossroads of tradition and modernity, their carefully chosen attire telling a story of elegance, status, and cultural transformation—with the simple boutonnière on their lapels standing as a silent but powerful testament to the significance of their gathering.
ย้อนอดีตสู่ยุควิกตอเรีย: แฟชั่นตะวันตกในภาพถ่ายโบราณของเชียงใหม่
ภาพฟิล์มกระจก (Glass Plate Photographs) หายากจากเชียงใหม่นี้ถือเป็นหลักฐานทางประวัติศาสตร์ที่ทรงคุณค่า บันทึกช่วงเวลาสำคัญของชายชาวเอเชียสี่คนที่แต่งกายใน ชุดพิธีการแบบตะวันตกในยุควิกตอเรีย (Victorian-era Formalwear) หรือสมัยรัชกาลที่ ๕ อย่างประณีต ซึ่งประกอบไปด้วย เสื้อโค้ตฟร็อค (Frock Coat) มอร์นิ่งสูท (Morning Suit) และเนกไทแบบผูกปมใหญ่ (Cravat) รวมทั้ง ดอกไม้ที่ประดับบนปกเสื้อ (Boutonnière) บ่งบอกว่าเหตุการณ์ในภาพเป็นโอกาสสำคัญ อาจเป็น พิธีแต่งงาน หรือพิธีกรรมทางศาสนาในโบสถ์ อย่างไรก็ตาม นอกเหนือจากความน่าสนใจของงานที่พวกเขาเข้าร่วม ภาพถ่ายนี้ยังสะท้อนให้เห็นถึง วิวัฒนาการของแฟชั่นบุรุษในยุคปลายวิกตอเรียและต้นเอ็ดเวิร์ดเดียน (Edwardian Era) โดยเฉพาะในภูมิภาคที่ได้รับอิทธิพลจากวัฒนธรรมตะวันตก
ดอกไม้บนปกเสื้อ: สัญลักษณ์แห่งพิธีกรรมและสถานะทางสังคม
หนึ่งในรายละเอียดที่โดดเด่นที่สุดในภาพถ่ายนี้คือ ดอกไม้ที่ปักอยู่บนปกเสื้อของแต่ละคน หรือที่เรียกว่า บูตองนิแยร์ (Boutonnière) ซึ่งเป็น เครื่องประดับเล็ก ๆ ที่มีความหมายยิ่งใหญ่ ในวัฒนธรรมการแต่งกายของสุภาพบุรุษยุควิกตอเรียและเอ็ดเวิร์ดเดียน
คำว่า "บูตองนิแยร์" มาจากภาษาฝรั่งเศสที่แปลว่า "รังดุม" (Buttonhole) ซึ่งสะท้อนถึงวิธีที่ดอกไม้ถูกเสียบหรือติดไว้บนปกเสื้อ ดอกไม้ชนิดนี้ไม่เพียงเป็นเครื่องประดับ แต่ยังเป็น สัญลักษณ์แห่งเกียรติยศ ความสง่างาม และสถานะทางสังคม โดยนิยมใช้ในโอกาสพิเศษ เช่น งานแต่งงาน พิธีทางศาสนา หรืองานสังคมชั้นสูง
ดอกไม้เหล่านี้บอกอะไรเราได้บ้าง?
เกี่ยวข้องกับพิธีแต่งงาน
ตามธรรมเนียมยุโรป เจ้าบ่าว เพื่อนเจ้าบ่าว และสมาชิกในครอบครัวฝ่ายชาย มักสวมบูตโตนแนร์ที่เข้าชุดกับ ช่อดอกไม้ของเจ้าสาว
การที่ชายทั้งสี่คนในภาพสวมดอกไม้ที่ปกเสื้อ บ่งชี้ว่านี่อาจเป็น งานแต่งงานที่เป็นทางการ
ชายที่อยู่ ทางขวาสุดของภาพ ซึ่งแต่งตัวด้วย เสื้อกั๊กสีอ่อนและเนกไทสีแดงเข้ม อาจเป็นเจ้าบ่าว เนื่องจากสีของเสื้อกั๊กมักใช้เพื่อเน้นความสำคัญของบุคคลในพิธี
พิธีกรรมทางศาสนา หรือพิธีในโบสถ์
ในพิธีของคริสตจักร เช่น ศีลล้างบาป (Baptism) การยืนยันศีล (Confirmation) หรือพิธีแต่งงานในโบสถ์ (Church Wedding) มักมีการใช้บูตองนิแยร์
เนื่องจากเชียงใหม่เคยเป็นศูนย์กลางของกลุ่มมิชชันนารี (Missionary Communities) จึงเป็นไปได้ว่างานนี้เป็นพิธีสำคัญในบริบททางศาสนา
งานเลี้ยงสังคม หรืองานรับรองทางการทูต
ในวัฒนธรรมของชนชั้นสูงยุควิกตอเรีย ดอกไม้บนปกเสื้อเป็นสัญลักษณ์ของความสง่างามและสถานะสูงส่ง
ผู้ชายที่เป็น นักการทูต ข้าราชการ หรือบุคคลสำคัญในวงสังคม มักสวมบูตโตนแนร์ในงานเลี้ยงหรู เช่น งานเลี้ยงราชสำนัก งานเลี้ยงต้อนรับ หรือพิธีต้อนรับแขกจากต่างแดน
พิธีรำลึก หรือพิธีไว้อาลัย
ดอกไม้บนปกเสื้อบางครั้งถูกสวมใน พิธีรำลึก หรือพิธีศพ
การที่ชายทั้งสี่คนแต่งกายอย่างเป็นทางการ อาจหมายถึงพวกเขากำลังเข้าร่วมพิธีรำลึกบุคคลสำคัญในเชียงใหม่
ดอกไม้ที่พวกเขาสวมใส่อาจเป็นอะไรได้บ้าง?
ใน ภาษาดอกไม้แบบวิกตอเรีย (Victorian Floriography) ดอกไม้แต่ละชนิดมีความหมายเฉพาะตัว แม้ว่าเราจะไม่สามารถระบุได้แน่ชัดว่าบูตองนิแยร์ในภาพถ่ายนี้เป็นดอกอะไร แต่มีดอกไม้ที่เป็นไปได้ ได้แก่:
คาร์เนชัน (Carnation) – นิยมใช้มากที่สุดในงานแต่งงานและงานพิธีสำคัญ
กุหลาบขาว (White Rose) – สื่อถึงความบริสุทธิ์และความรัก นิยมใช้ในงานแต่งงาน
ลิลลี่ ออฟ เดอะ วัลเลย์ (Lily of the Valley) – ดอกไม้แห่งราชสำนักยุโรป มักใช้ในพิธีแต่งงานชั้นสูง
ไวโอเล็ต (Violet) – สัญลักษณ์ของความอ่อนโยนและความทรงจำ นิยมใช้ในพิธีรำลึก
ดอกไม้เหล่านี้ยืนยันว่าชายทั้งสี่คนในภาพเข้าร่วมงานที่มี ความสำคัญทางศาสนา สังคม หรือพิธีการส่วนบุคคล
การศึกษาการแต่งกาย: สิ่งที่เครื่องแต่งกายของพวกเขาบอกเรา
ชายทั้งสี่คนในภาพถ่ายนี้สวมเสื้อโค้ตฟร็อค (Frock Coat) หรือมอร์นิ่งโค้ต (Morning Coat) ที่ตัดเย็บอย่างประณีต แสดงให้เห็นถึง ระเบียบการแต่งกายสำหรับโอกาสเป็นทางการในช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 19 รายละเอียดของเครื่องแต่งกายช่วยให้เราเข้าใจลักษณะของงานที่พวกเขาเข้าร่วมได้มากขึ้น
ชายที่อยู่ด้านขวาสุด
เสื้อกั๊กสีอ่อน (Light-Coloured Waistcoat) และเนกไทสีแดงเข้มแบบผูกปม (Deep Red Cravat) ของเขา สื่อถึงความโดดเด่นในงาน อาจเป็น เจ้าบ่าว (Groom)
เขาเป็นเพียงคนเดียวที่มองเห็นได้ชัดเจนว่า สวมแหวนแต่งงาน (Wedding Ring) ซึ่งช่วยสนับสนุนแนวคิดที่ว่าอาจเป็นพิธีแต่งงาน
ดอกไม้ที่ปักบนปกเสื้อ (Boutonnière) ของเขาดูเด่นชัดกว่าคนอื่น ๆ ซึ่งเป็น ประเพณีที่พบได้บ่อยในงานแต่งงานยุควิกตอเรีย
ชายที่นั่งและสวมกางเกงลายทาง
เขาสวม กางเกงลายทาง (Morning Trousers) ซึ่งมักจับคู่กับ มอร์นิ่งโค้ต (Morning Coat) สำหรับงานแต่งงานและงานพิธีทางการในช่วงกลางวัน
แม้ว่าเขาจะไม่มีแหวนแต่งงานให้เห็น แต่กางเกงของเขาสะท้อนถึง แฟชั่นของเจ้าบ่าวชาวยุโรปในช่วงเวลานั้น
ชายสองคนที่ยืนในชุดสูทสีเข้ม
เสื้อโค้ตฟร็อคสีเข้ม (Dark Frock Coat) เสื้อกั๊กติดกระดุมสูง (High-Buttoned Waistcoat) และเนกไทที่ผูกไว้อย่างเรียบร้อย (Neatly Tied Cravat) ของพวกเขา สื่อถึงการเป็น เพื่อนเจ้าบ่าว หรือบุคคลสำคัญในงาน
ดอกไม้ที่ปักบนปกเสื้อของพวกเขา แสดงให้เห็นว่าพวกเขาเป็น ส่วนหนึ่งของพิธีการ ซึ่งยิ่งเสริมแนวคิดว่าอาจเป็นงานแต่งงาน
ภาพนี้ถ่ายที่เชียงใหม่หรือยุโรป?
คำถามที่น่าสนใจเกิดขึ้นเมื่อพิจารณาฉากหลังของภาพ รั้วไม้สไตล์ยุโรป (Wooden Picket Fence) ม้านั่งแบบสวนอังกฤษ (European-Style Garden Bench) และ ต้นไม้ผลัดใบ (Deciduous Trees) ซึ่งดูคล้ายกับ ภูมิประเทศของอังกฤษ ฝรั่งเศส หรือสถานที่ในยุโรป มากกว่าภูมิประเทศแบบเชียงใหม่
สิ่งนี้ทำให้เกิดข้อสันนิษฐานว่า ภาพถ่ายอาจไม่ได้ถูกถ่ายในเชียงใหม่ แต่อาจเป็นภาพที่ถ่ายในยุโรป ระหว่างการเดินทางเพื่อการทูต (Diplomatic Visit) หรือการศึกษา (Educational Visit)
อีกหนึ่งข้อสันนิษฐานคือ ภาพฟิล์มกระจกนี้อาจเป็นสำเนาของภาพต้นฉบับที่เก่ากว่า (Duplicate Negative) ซึ่งเป็น แนวปฏิบัติทั่วไปในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 ช่างภาพมักทำสำเนาภาพฟิล์มกระจกเพื่อนำไปพิมพ์ซ้ำ หรือปรับแต่งแสงและเงาก่อนทำสำเนาใหม่ หากเป็นเช่นนั้น ภาพต้นฉบับอาจถูกถ่ายที่อื่น—อาจเป็นในยุโรป หรือชุมชนมิชชันนารี (Missionary Enclave)ก่อนที่จะถูกนำมาเก็บรักษาในเชียงใหม่ภายใต้คอลเลกชันของ ชัวย่งเสง (Chua Yong Seng)
ต้นกำเนิดของภาพถ่าย: ฟิล์มกระจกจากเชียงใหม่ในศตวรรษที่ 19
ต้นฉบับขาวดำของภาพที่ได้รับการปรับแต่งสีโดย AI นี้ มาจากคอลเลกชันหายากที่มีชื่อว่า "เชียงใหม่ในฟิล์มกระจก" (Chiang Mai in Glass Plate Negatives) ซึ่งได้รับการอนุรักษ์จากคลังภาพถ่ายของ หลวงอนุสารสุนทร (Luang Anusarn Sunthorn) ผู้ก่อตั้ง ชัวย่งเสง (Chua Yong Seng) ซึ่งเป็นสตูดิโอถ่ายภาพแห่งแรกของเชียงใหม่ คอลเลกชันนี้ ซึ่งสามารถอ่านเพิ่มเติมได้ใน บทความของ The Cloud เปิดเผยให้เห็นถึง วิถีชีวิตของชาวเชียงใหม่ในศตวรรษที่ 19 ผ่านมุมมองของเทคโนโลยีการถ่ายภาพยุคแรก
ช่วงเวลาแห่งประวัติศาสตร์: การเชื่อมโยงของวัฒนธรรมผ่านแฟชั่น
ไม่ว่าภาพถ่ายนี้จะเป็นบันทึกของ พิธีแต่งงาน พิธีทางศาสนา หรือการรวมตัวของชนชั้นสูง ภาพนี้มีคุณค่าในแง่มุมของการนำเสนอแฟชั่นตะวันตกและการเปลี่ยนแปลงในเชียงใหม่ช่วงศตวรรษที่ 19 การแต่งกายของบุคคลในภาพ สะท้อนถึงแนวโน้มแฟชั่นของยุควิกตอเรียและต้นเอ็ดเวิร์ดเดียน อีกทั้งยังแสดงให้เห็นถึง การแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมที่เกิดขึ้นระหว่างสยามและโลกตะวันตก
เมื่อโลกก้าวเข้าสู่คริสต์ศตวรรษที่ 20 เสื้อโค้ตฟร็อคที่เคยเป็นเครื่องแต่งกายหลักของบุรุษก็ค่อย ๆ จางหายไป และถูกแทนที่ด้วย สูทสามชิ้นแบบลำลอง (Three-Piece Lounge Suit) ซึ่งกลายเป็นต้นแบบของ สูทสมัยใหม่ (Modern Business Suit)
แต่สำหรับช่วงเวลาสั้น ๆ ในอดีต ชายทั้งสี่คนในภาพถ่ายนี้ ได้ยืนอยู่ ณ จุดเปลี่ยนผ่านของประเพณีและความทันสมัย เครื่องแต่งกายของพวกเขา สะท้อนถึงรสนิยม สถานะ และบทบาทในพิธีสำคัญ—และที่โดดเด่นที่สุดคือบูตองนิแยร์ (Boutonnière) บนปกเสื้อ ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ที่ช่วยในการตีความหมายของภาพ
คุณคิดว่าภาพนี้บอกเล่าเรื่องราวอะไรบ้างครับ? แล้วคุณคิดว่าภาพนี้ถูกถ่ายที่ไหนกันแน่?
#aifashionlab #AI #aiartist #aiart #aifashion #aifashiondesign #aifashionstyling #aifashiondesigner #fashion #fashionhistory #historyoffashion #fashionstyling #fashionphotography #digitalfashion #digitalfashiondesign #digitalcostumedesign #digitaldesign #digitalaiart #bangkok #bangkokthailand #chiangmai #lanna #ThaiFashionHistory #ThaiFashionAI #flux #fluxlora
