The Evolution of Long Hairstyles in Siam: From ทรงดอกกระทุ่ม (Dok Krathum) to Western-Inspired Styles

27 Feb

By the early 20th century, particularly during the Edwardian period (1901–1910), longer hairstyles gained popularity among young Siamese women. This transformation was largely influenced by Western beauty standards, particularly the upswept and voluminous hairstyles popular in Europe.

The Evolution of Long Hairstyles in Siam: From ทรงดอกกระทุ่ม (Dok Krathum) to Western-Inspired Styles

Hairstyles in Siam have long served as markers of cultural identity, social status, and external influence. One of the most significant transformations occurred between the late 19th and early 20th centuries, when traditional short hairstyles gradually gave way to longer, Western-influenced styles.

While older generations, particularly those who came of age during the reign of King Chulalongkorn (Rama V),continued to favour closely cropped hairstyles, the Edwardian era (circa 1901–1910) marked the gradual rise of longer hairstyles among younger women. This shift reflected not only fashion trends but also broader cultural negotiations between tradition and modernity.

The Legacy of ทรงดอกกระทุ่ม (Dok Krathum): A Marker of Progress and Modernity

Before the adoption of long hairstyles, the dominant hairstyle for Siamese women was ทรงดอกกระทุ่ม (Dok Krathum), a short, neatly cropped cut resembling the shape of the krathum flower (Randia uliginosa).

Origins and Social Significance

This hairstyle emerged during the mid-to-late reign of King Chulalongkorn (Rama V) as part of a broader movement toward modernity and hygiene. It was particularly favoured in elite circles and later became widespread across all social classes.

The Dok Krathum hairstyle was not merely an aesthetic choice; it was a symbol of reform and progress. It aligned with Rama V’s modernisation policies, which sought to redefine Siamese identity in the face of colonial pressures.Short hair was seen as practical, clean, and a reflection of Siam’s ‘civilised’ status in the global order.

Cultural and Spiritual Beliefs Behind Short Hair

The widespread adoption of short hairstyles, especially among both noblewomen and commoners, was influenced by the belief that it brought good fortune and auspiciousness. This idea was rooted in Indian influences, which had permeated Siamese culture over time.

According to Hindu mythology, the krathum tree was considered sacred and a symbol of good luck. Ancient texts mention that in the celestial realm of Trāyastriṃśa (the Heaven of the Thirty-Three Gods), the nectar of immortality (amrita) once fell upon a krathum tree, granting it divine properties.

In Indian tradition, the krathum flower was also associated with Lord Krishna and was frequently used in religious rituals and offerings. This connection reinforced the spiritual and cultural significance of the Dok Krathum hairstyle, making it not only a fashion statement but also a reflection of religious and philosophical beliefs.

Even as younger generations gradually transitioned to longer hairstyles, many older women continued to wear ทรงดอกกระทุ่ม, viewing it as a style imbued with both tradition and spiritual protection.

The Rise of Long Hair: Edwardian and Western Influences

By the early 20th century, particularly during the Edwardian period (1901–1910), longer hairstyles gained popularity among young Siamese women. This transformation was largely influenced by Western beauty standards, particularly the upswept and voluminous hairstyles popular in Europe.

The AI-enhanced photographs in this collection visually document this shift, capturing a range of hairstyles that span the late Rama V era through the reign of King Prajadhipok (Rama VII).

Young women appear with longer hair, styled either loosely or in elegant updos, mirroring European trends of the early 20th century.
Older women, by contrast, maintain their short-cropped hair, demonstrating the persistence of Dok Krathumas a generational marker.

Hairstyles and Social Status: The Coexistence of Old and New Traditions

Although long hair became the prevailing trend among younger women, short hairstyles did not disappear entirely. The coexistence of both long and short hairstyles in early 20th-century Siam highlights the gradual evolution of beauty ideals across different social groups.

✔ Older generations (born during Rama V’s reign) retained short hair, viewing it as a symbol of refinement and modernity.
✔ Younger generations (born in the late Rama V and Rama VI era) embraced longer styles, aligning themselves with the Edwardian-influenced aesthetic of the global elite.

Conclusion: A Reflection of Cultural Change

The transformation of Siamese women’s hairstyles from the late 19th to early 20th centuries represents a larger cultural shift in perceptions of femininity, identity, and modernity.

ทรงดอกกระทุ่ม (Dok Krathum), once a hallmark of progress, gradually became associated with older generations, while long hair emerged as the new ideal of beauty for young women.
The AI-generated images in this collection serve as a visual record of this transition, preserving the moment when Siamese women moved from short-cropped practicality to long, Western-influenced elegance.
Although long hair became the norm by the 1920s and 1930s, Dok Krathum remained a cultural marker, reminding later generations of its role in Siam’s modernisation.

Through these evolving styles, Siamese women navigated a changing world, balancing tradition with modern influences while asserting their own cultural identity.

วิวัฒนาการของทรงผมยาวในสยาม: จาก ทรงดอกกระทุ่ม สู่สไตล์ที่ได้รับอิทธิพลจากตะวันตก

ทรงผมใน สยาม เป็นสัญลักษณ์ที่สะท้อนถึง อัตลักษณ์ทางวัฒนธรรม สถานะทางสังคม และอิทธิพลจากภายนอก มาโดยตลอด หนึ่งในช่วงเวลาแห่งการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญที่สุดเกิดขึ้น ในช่วงปลายรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 5) ไปจนถึงต้นรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 6) ซึ่งอยู่ในช่วง คริสต์ศตวรรษที่ 19 ถึงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 20

ในยุคนี้ ทรงผมสั้นแบบดั้งเดิม เช่น ทรงดอกกระทุ่ม ค่อยๆ ถูกแทนที่ด้วยทรงผมยาวที่ได้รับอิทธิพลจากโลกตะวันตก โดยเฉพาะในหมู่หญิงสาวและวัยรุ่น ในขณะที่ สตรีรุ่นเก่าที่ยังคงนิยมผมสั้นแบบดั้งเดิมส่วนใหญ่เป็นผู้ที่เติบโตขึ้นในช่วงรัชกาลที่ 5 ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ทรงผมสั้นสะท้อนถึง ค่านิยมของสยามยุคใหม่ที่ได้รับอิทธิพลจากการปฏิรูปสมัยรัชกาลที่ 5

มรดกแห่ง ทรงดอกกระทุ่ม: เครื่องหมายแห่งความศิวิไลซ์และความก้าวหน้า

ก่อนที่ทรงผมยาวจะได้รับความนิยม ทรงผมที่โดดเด่นที่สุดของสตรีสยาม คือ ทรงดอกกระทุ่ม ซึ่งเป็น ทรงผมสั้นที่ถูกตัดให้เรียบร้อยและมีรูปทรงคล้ายดอกกระทุ่ม (Randia uliginosa)

กำเนิดและความสำคัญทางสังคม

ทรงผมแบบนี้ เกิดขึ้นในช่วงกลางถึงปลายรัชสมัยของรัชกาลที่ 5 ซึ่งเป็นช่วงที่ สยามอยู่ท่ามกลางกระแสปฏิรูปเพื่อให้เท่าเทียมกับประเทศมหาอำนาจตะวันตก การตัดผมสั้นถูกมองว่า สะอาด ทันสมัย และสอดคล้องกับแนวคิดของสตรีที่ศิวิไลซ์โดยเฉพาะในหมู่ สตรีชนชั้นสูงในราชสำนัก ก่อนที่จะได้รับความนิยมในหมู่ประชาชนทั่วไป

ในช่วงต้นรัชสมัยของรัชกาลที่ 6 ทรงดอกกระทุ่ม ยังคงได้รับความนิยมในกลุ่มสตรีที่เกิดและเติบโตในยุคปฏิรูปของรัชกาลที่ 5 แต่ในขณะเดียวกัน ทรงผมยาวเริ่มได้รับความนิยมมากขึ้นในหมู่หญิงสาวรุ่นใหม่

ความเชื่อทางวัฒนธรรมและจิตวิญญาณที่เกี่ยวข้องกับผมสั้น

ความนิยมของทรงผมสั้นในสังคมสยาม โดยเฉพาะ ในหมู่สตรีชนชั้นสูงและสามัญชน ส่วนหนึ่งได้รับอิทธิพลจาก ความเชื่อว่าการตัดผมสั้นจะนำมาซึ่งโชคลาภและความเป็นสิริมงคล ความคิดเช่นนี้มีรากฐานมาจาก อิทธิพลของวัฒนธรรมอินเดีย ซึ่งแพร่เข้ามาสู่สยาม

📖 ตามคติความเชื่อในศาสนาฮินดู

ต้นกระทุ่ม เป็น ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์และเป็นสัญลักษณ์แห่งโชคลาภ
ตำนานกล่าวว่าในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ (Trāyastriṃśa Heaven) น้ำอมฤต (amrita) หรือ น้ำทิพย์แห่งความเป็นอมตะ ได้หยดลงบนต้นกระทุ่ม ทำให้มันกลายเป็น ต้นไม้วิเศษที่มีคุณสมบัติศักดิ์สิทธิ์
ในประเพณีของอินเดีย ดอกกระทุ่มยังถูกเชื่อมโยงกับ พระกฤษณะ (Lord Krishna) และมักถูกใช้ ในพิธีกรรมทางศาสนาและการบูชา

ความเชื่อนี้ช่วยตอกย้ำ ความศักดิ์สิทธิ์ของทรงดอกกระทุ่ม ทำให้มันไม่ได้เป็นเพียง แฟชั่น เท่านั้น แต่ยังสะท้อนถึง ความเชื่อทางศาสนาและปรัชญาชีวิตของชาวสยาม

การเพิ่มขึ้นของทรงผมยาว: อิทธิพลจากยุคเอ็ดเวิร์ดและตะวันตก

ในช่วงต้นรัชสมัยของรัชกาลที่ 6 (ต้นคริสต์ศตวรรษที่ 20) หญิงสาวชาวสยามเริ่ม ไว้ผมยาวมากขึ้น เนื่องจากได้รับอิทธิพลจาก แนวโน้มความงามในยุโรป โดยเฉพาะ ทรงผมที่เกล้าเป็นมวยสูงแบบสตรีตะวันตก ซึ่งได้รับความนิยมใน ยุคเอ็ดเวิร์ด (Edwardian Era)

✔ ภาพถ่ายที่ผ่านการปรับปรุงด้วย AI แสดงให้เห็นว่าผู้หญิงรุ่นใหม่มีผมยาวขึ้น และบางคนเริ่ม รวบผมขึ้นให้ดูเป็นระเบียบคล้ายกับ ทรงผมที่นิยมในยุโรปต้นคริสต์ศตวรรษที่ 20
✔ ในขณะเดียวกัน สตรีรุ่นเก่ายังคงไว้ทรงดอกกระทุ่ม แสดงให้เห็นถึง ความแตกต่างระหว่างรุ่นในเรื่องของค่านิยมด้านแฟชั่น

บทสรุป: สะท้อนการเปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรม

✔ ทรงดอกกระทุ่ม เป็น ทรงผมหลักของสตรีสยามในช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 19 โดยถือเป็น สัญลักษณ์ของความศิวิไลซ์ในยุคปฏิรูปของรัชกาลที่ 5
✔ ในช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 20 โดยเฉพาะในยุคของรัชกาลที่ 6 หญิงสาวชาวสยามเริ่มนิยมไว้ผมยาว สะท้อนถึง อิทธิพลจากตะวันตก
✔ ภาพถ่าย AI-generated ในชุดนี้เป็น หลักฐานทางประวัติศาสตร์ ที่ช่วยบันทึก ช่วงเวลาสำคัญที่ทรงผมสตรีสยามเปลี่ยนจากสั้นเป็นยาว
✔ แม้ผมยาวจะกลายเป็นมาตรฐานใหม่ในยุค 1920s–1930s แต่ ทรงดอกกระทุ่ม ยังคงเป็น เครื่องหมายของคนรุ่นเก่าที่เติบโตขึ้นในช่วงปฏิรูปของรัชกาลที่ 5

#aifashionlab #AI #aiartist #aiart #aifashion #aifashiondesign #aifashionstyling #aifashiondesigner #fashion #fashionhistory #historyoffashion #fashionstyling #fashionphotography #digitalfashion #digitalfashiondesign #digitalcostumedesign #digitaldesign #digitalaiart #ThaiFashionHistory #ThaiFashionAI #flux #fluxlora