Men’s Fashion in Bangkok (1890–1910): The Era of Westernisation and Victorian Masculinity

7 Feb

Siam’s transition to Western clothing was not merely aesthetic but deeply tied to geopolitical survival. As European colonial powers expanded in Southeast Asia, adopting Western attire signified Siam’s sovereignty and modernity. The ruling elite deliberately aligned with European dress codes to counter colonial narratives that depicted non-Western nations as ‘uncivilised.’ The widespread adoption of structured uniforms, hats, and footwear reinforced Siam’s image as a progressive, sovereign kingdom that could stand on equal footing with European powers. This period marked a significant turning point in Siamese fashion, where traditional elements blended with European aesthetics to reflect a rapidly modernising society. The Rāja tunic, Jong Kraben, European hats, moustaches, walking sticks, and stockings were not just fashion choices but powerful symbols of a new era in Siamese governance and masculinity.

1. The White Rāja Pattern Tunic and Its Symbolism

During the late 19th and early 20th centuries, Siamese men—particularly those in government positions—adopted a distinctive uniform influenced by European military and courtly dress. The Rāja pattern tunic (เสื้อราชปะแตน)became the official attire for government officials. These tunics were typically white, featuring a high Mandarin-style collar, gold buttons, and a pocket watch as a status symbol. The tunic was a direct representation of modern governance and civilisation, embodying King Chulalongkorn’s (Rama V) vision of a reformed Siam that aligned with Western diplomatic and administrative standards.

2. Jong Kraben and the Departmental Colour Code

Unlike Western trousers, Siamese officials retained the Jong Kraben (โจงกระเบน), a wrapped bottom garmentresembling knee-length breeches. However, in official settings, the fabric's colour signified the department in which an official served, reflecting an organised bureaucratic system akin to European court uniforms. Dark-coloured Jong Kraben were generally preferred for high-ranking officials, while specific hues were designated for different administrative divisions.

3. Victorian Masculinity and Facial Hair Trends

The period coincided with the global spread of Victorian masculinity, which dictated a refined, disciplined, and authoritative appearance. Inspired by European gentlemen, moustaches became a fashionable expression of manhood among Siamese elites. This trend aligned with the British, French, and German upper classes, where facial hair symbolised wisdom, status, and modernity.

4. The Homburg hat: An International Influence

European hats were a key feature of men’s fashion. Among them, the Homburg hat (หมวกฮอมบูร์ก)gained popularity. Originating as a hunting hat of the Habsburg monarchy, it evolved into a stylish felt hat worn across Europe and beyond. Its structure was similar to the Fedora, with three subtle dents distinguishing it from other styles. By the early 20th century, it had reached Siam through diplomatic and trade connections, where it became an essential element of a well-dressed official’s attire.

5. Walking Sticks as a Fashion Statement

Beyond practicality, the walking stick emerged as a symbol of refinement and prestige. Unlike traditional Siamese accessories, the walking stick was an imported European fashion, embraced by government officials and aristocrats alike. It was not only a status marker but also an extension of Western etiquette, signifying elegance and self-assurance.

6. White Stockings and the Evolution of Footwear

Prior to the mid-19th century, most Siamese men, regardless of status, went barefoot or wore simple sandals. However, as Siam embraced Western influences, covering one's legs and feet became a mark of civilisation and modernity. White stockings were introduced as a critical component of formal dress, worn with Western-style shoes. This transformation was a radical departure from traditional Siamese dress, where bare legs had been the norm for centuries.

7. The Colonial Influence and the Concept of Civilised Dress

Siam’s transition to Western clothing was not merely aesthetic but deeply tied to geopolitical survival. As European colonial powers expanded in Southeast Asia, adopting Western attire signified Siam’s sovereignty and modernity. The ruling elite deliberately aligned with European dress codes to counter colonial narratives that depicted non-Western nations as ‘uncivilised.’ The widespread adoption of structured uniforms, hats, and footwear reinforced Siam’s image as a progressive, sovereign kingdom that could stand on equal footing with European powers.

This period marked a significant turning point in Siamese fashion, where traditional elements blended with European aesthetics to reflect a rapidly modernising society. The Rāja pattern tunic, Jong Kraben, European hats, moustaches, walking sticks, and stockings were not just fashion choices but powerful symbols of a new era in Siamese governance and masculinity.

Comparison of the Homburg Hat and the Bowler Hat in Siam (1890–1910)

During the late 19th and early 20th centuries, Siamese government officials and aristocrats adopted European hats as symbols of modernity, sophistication, and rank. Among the most popular were the Homburg hat and the Bowler hat, each serving distinct social and functional roles.

1. The Homburg Hat (Hamburg Hat / หมวกฮอมบูร์ก)

Origin: Named after Bad Homburg, Germany, and popularised by King Edward VII after visiting Germany in the late 19th century.
Design: A stiff felt hat with a single dent running down the centre (guttered crown), a bound brim with a slight curl, and a grosgrain ribbon band.
Social Status in Siam:

Worn by high-ranking government officials, royal court members, and diplomats.
Considered a formal hat, typically paired with the Rāja pattern tunic (ราชปะแตน) and Jong Kraben (โจงกระเบน)for official duties.
Often seen in diplomatic meetings, government ceremonies, and European-style formal events.

Association: A status symbol of the upper class, signifying European sophistication and political influence.

2. The Bowler Hat (หมวกโบว์เลอร์)

Origin: Created in 1849 by Thomas and William Bowler in England as a practical riding hat for gamekeepers. It became the working-class and middle-class hat during the Victorian and Edwardian eras.
Design: A rounded, stiff felt hat with a low crown, no creases, and a short curved brim.
Social Status in Siam:

Popular among middle-class government clerks, merchants, and businessmen rather than the aristocracy.
Considered less formal than the Homburg, making it ideal for everyday wear in urban settings.
Often paired with a Western-style lounge suit or Rāja pattern tunic rather than traditional court attire.

Association: Represented modern working-class professionalism, aligning with the British administrative dress code.

Key Differences in Siamese Context

Why These Hats Became Popular in Siam

King Chulalongkorn’s European Tours (1897 & 1907)

Inspired Siamese aristocrats to adopt Western fashion trends, including structured hats.

Colonial Influence & Siam’s Modernisation

While Siam was never colonised, it actively adopted European dress codes to signify its status as a modern, sovereign nation.

Practicality & Symbolism

Homburg hats reflected diplomatic sophistication, while Bowler hats suited the rising class of urban professionals.

Final Thought

While both hats were symbols of modernity, the Homburg hat remained exclusive to the elite, whereas the Bowler hat was embraced by Siam’s emerging professional and commercial classes. Each hat played a crucial role in shaping Bangkok’s Edwardian-era men’s fashion, blending Western influence with Siamese identity.

แฟชั่นบุรุษในกรุงเทพฯ (1890–1910): ยุคแห่งการตะวันตกนิยมและบุรุษนิยมแบบวิกตอเรียน

1. เสื้อราชปะแตนสีขาวและสัญลักษณ์แห่งอำนาจ

ในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20 ชายชาวสยาม—โดยเฉพาะผู้ดำรงตำแหน่งในรัฐบาล—เริ่มสวมชุดเครื่องแบบที่ได้รับอิทธิพลจาก เครื่องแต่งกายทางทหารและราชสำนักยุโรป เสื้อราชปะแตน (Rāja pattern tunic / เสื้อราชปะแตน) กลายเป็นเครื่องแต่งกายอย่างเป็นทางการของข้าราชการ มักเป็นสีขาว ตัดเย็บด้วย คอตั้งแบบเสื้อคอจีน (Mandarin-style collar) ติดกระดุมทอง และประดับนาฬิกาพกเป็นสัญลักษณ์แห่งสถานะ เสื้อราชปะแตนสะท้อนถึงระบบบริหารราชการแบบสมัยใหม่และความศิวิไลซ์ ตามแนวคิดของ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 5) ที่ต้องการให้สยามปรับตัวให้เข้ากับมาตรฐานทางการทูตและการบริหารของโลกตะวันตก

2. โจงกระเบนและรหัสสีประจำกรม

แม้สยามจะรับเอาอิทธิพลตะวันตกเข้ามาอย่างกว้างขวาง แต่ข้าราชการไทยยังคงสวม โจงกระเบน (Jong Kraben / โจงกระเบน) ซึ่งเป็นกางเกงแบบพันรัดคล้ายกางเกงขาสั้น อย่างไรก็ตาม ในงานพิธีหรือราชการ สีของโจงกระเบน แสดงถึง กรมหรือหน่วยงานที่สังกัด คล้ายกับระบบเครื่องแบบในราชสำนักยุโรป โดยโจงกระเบนสีเข้มมักสงวนไว้สำหรับ ขุนนางระดับสูงส่วนสีอื่น ๆ กำหนดตามสังกัดราชการ

3. บุรุษนิยมแบบวิกตอเรียนและแฟชั่นหนวดเครา

ช่วงเวลาดังกล่าวตรงกับการแพร่กระจายของ แนวคิดบุรุษนิยมแบบวิกตอเรียน (Victorian masculinity) ซึ่งเน้นรูปลักษณ์ที่ สุขุม มีระเบียบ และทรงอำนาจ ข้าราชการชั้นสูงและชนชั้นนำชาวสยามจึงนิยมไว้ หนวด ตามแบบฉบับของสุภาพบุรุษยุโรป ซึ่งได้รับอิทธิพลจาก ชนชั้นสูงของอังกฤษ ฝรั่งเศส และเยอรมนี ที่เชื่อว่าหนวดเคราเป็นสัญลักษณ์ของ สติปัญญา อำนาจ และความเป็นผู้ใหญ่

4. หมวกฮอมบูร์ก (Homburg hat) และอิทธิพลระดับนานาชาติ

หมวกจากยุโรป เป็นองค์ประกอบสำคัญของแฟชั่นบุรุษในยุคนี้ หนึ่งในหมวกที่ได้รับความนิยมคือ หมวกฮอมบูร์ก ซึ่งมีต้นกำเนิดจาก ราชสำนักฮับส์บูร์ก ในฐานะหมวกล่าสัตว์ ก่อนจะกลายเป็น หมวกสักหลาดทรงทันสมัยที่แพร่หลายในยุโรป ลักษณะคล้าย หมวกเฟโดรา (Fedora) แต่มีรอยบุบตรงกลางศรีษะ ต่างจากหมวกเฟโดราที่บุบสามจุดที่เป็นเอกลักษณ์ หมวกชนิดนี้เข้าสู่สยามในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ผ่านทาง การทูตและการค้า และกลายเป็น เครื่องแต่งกายสำคัญของข้าราชการระดับสูง

5. ไม้เท้า: สัญลักษณ์แห่งความสง่างาม

ไม้เท้าถือเป็น เครื่องหมายแห่งความหรูหราและสถานะทางสังคม ข้าราชการและขุนนางไทยเริ่มใช้ไม้เท้าแบบยุโรปแทนเครื่องประดับแบบดั้งเดิม ไม่เพียงแต่เป็น เครื่องหมายแห่งชนชั้นสูง แต่ยังสะท้อนถึง มารยาทแบบตะวันตก ที่เน้นความสุภาพและภูมิฐาน

6. ถุงเท้าสีขาวและพัฒนาการของรองเท้า

ก่อนกลางศตวรรษที่ 19 ชายชาวสยามมักเดินเท้าเปล่าหรือสวมเพียงรองเท้าแตะ อย่างไรก็ตาม เมื่ออิทธิพลตะวันตกเพิ่มขึ้น การปกปิด ขาและเท้า กลายเป็น สัญลักษณ์ของความศิวิไลซ์ ถุงเท้าสีขาวถูกนำมาใช้เป็นองค์ประกอบสำคัญของชุดทางการ โดยสวมคู่กับ รองเท้าสไตล์ตะวันตก ถือเป็น จุดเปลี่ยนสำคัญของเครื่องแต่งกายบุรุษไทย

7. อิทธิพลของลัทธิล่าอาณานิคมและแนวคิดเรื่องความศิวิไลซ์

การเปลี่ยนแปลงไปสู่เครื่องแต่งกายแบบตะวันตกของสยามไม่ได้เป็นเพียงเรื่องของแฟชั่น แต่เป็น ยุทธศาสตร์ทางการเมืองเนื่องจากอิทธิพลของจักรวรรดินิยมยุโรปขยายเข้าสู่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ การรับเอา เครื่องแต่งกายแบบยุโรป เข้ามาใช้เป็นการแสดงออกถึง อารยะธรรมและเอกราชของสยาม เพื่อป้องกันการถูกมองว่าเป็นประเทศล้าหลัง

การเปรียบเทียบหมวกฮอมบูร์กและหมวกโบว์เลอร์ในสยาม (1890–1910)

ในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20 ข้าราชการและชนชั้นสูงของสยามรับเอาหมวกยุโรปมาใช้เป็น สัญลักษณ์ของความทันสมัย ความสง่างาม และสถานะทางสังคม ซึ่งหมวกที่ได้รับความนิยมมากที่สุด ได้แก่ หมวกฮอมบูร์ก (Homburg Hat) และหมวกโบว์เลอร์ (Bowler Hat) โดยทั้งสองแบบมีบทบาททางสังคมและหน้าที่ที่แตกต่างกัน

1. หมวกฮอมบูร์ก (Homburg Hat / หมวกฮอมบูร์ก)

ที่มา: ตั้งชื่อตามเมือง Bad Homburg ในประเทศเยอรมนี และได้รับความนิยมจาก พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7 แห่งอังกฤษในช่วงปลายศตวรรษที่ 19
ลักษณะ: หมวกผ้าสักหลาดทรงแข็ง มีรอยบุบตรงกลาง (guttered crown) ขอบหมวกโค้งขึ้น และตกแต่งด้วยริบบิ้นกรอสเกรน
สถานะทางสังคมในสยาม:

สวมใส่โดย ข้าราชการระดับสูง สมาชิกพระราชสำนัก และนักการทูต
ถือเป็นหมวกที่เป็นทางการ มักสวมคู่กับ เสื้อราชปะแตน (Rāja Pattern Tunic) และโจงกระเบน (Jong Kraben) สำหรับงานราชการ
ปรากฏให้เห็นใน การประชุมทางการทูต งานราชพิธี และงานพิธีแบบตะวันตก

ความหมายแฝง: เป็น สัญลักษณ์แห่งชนชั้นสูง ความสง่างามของยุโรป และอิทธิพลทางการเมือง

2 หมวกโบว์เลอร์หรือหมวกสักหลาดทรงกลมแบบปีกสั้น (Bowler Hat)

ที่มา: ถูกออกแบบในปี 1849 โดย Thomas และ William Bowler ในอังกฤษ เพื่อใช้เป็นหมวกขี่ม้าสำหรับการล่าสัตว์ และกลายเป็นหมวกยอดนิยมของ ชนชั้นแรงงานและชนชั้นกลางในยุควิกตอเรียนและเอ็ดเวิร์เดียน
ลักษณะ: หมวกผ้าสักหลาดทรงกลมแข็ง ขอบหมวกสั้นและโค้งขึ้นเล็กน้อย ไม่มีรอยบุบที่ตัวหมวก
สถานะทางสังคมในสยาม:

ได้รับความนิยมในหมู่ ข้าราชการระดับกลาง พ่อค้า และนักธุรกิจ มากกว่าขุนนางชั้นสูง
ถือเป็นหมวกที่มีความเป็นทางการน้อยกว่าหมวกฮอมบูร์ก เหมาะสำหรับ การสวมใส่ในชีวิตประจำวันในเมือง
มักสวมใส่คู่กับ ชุดสูทตะวันตกหรือเสื้อราชปะแตน แทนที่จะเป็นเครื่องแต่งกายของราชสำนัก

ความหมายแฝง: เป็นสัญลักษณ์ของ ความก้าวหน้าทางอาชีพและชนชั้นกลางยุคใหม่ ที่ได้รับอิทธิพลจากระเบียบการแต่งกายของอังกฤษ

ความแตกต่างระหว่างหมวกฮอมบูร์กและหมวกโบว์เลอร์ในบริบทของสยาม

หมวกทั้งสองแบบเป็น เครื่องหมายของความทันสมัย โดยหมวกฮอมบูร์กยังคงเป็นสัญลักษณ์ของชนชั้นสูง ขณะที่หมวกโบว์เลอร์ได้รับความนิยมในหมู่ ข้าราชการระดับกลางและชนชั้นกลางในเมือง ทั้งสองมีบทบาทสำคัญในการกำหนด แฟชั่นบุรุษในกรุงเทพฯ ช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ซึ่งสะท้อนถึงอิทธิพลของยุโรปในสยาม และเป็นอีกหนึ่งสัญลักษณ์ของ อารยะธรรมและความก้าวหน้า ในยุคที่สยามต้องการแสดงตนว่าเป็นประเทศที่ทันสมัยเทียบเท่าชาติตะวันตก

#aifashionlab #AI #aiartist #aiart #aifashion #aifashiondesign #aifashionstyling #aifashiondesigner #fashion #fashionhistory #historyoffashion #fashionstyling #fashionphotography #digitalfashion #digitalfashiondesign #digitalcostumedesign #digitaldesign #digitalaiart #LoRA #AImodeltraining #ThaiFashionHistory #AIThaiFashion